Citrusdal | Clanwilliam | Graafwater | Kompas Gemeente Vredendal | Somerset-Wes

Categories
Sermons

Why isolating yourself is never a good idea: when you want to improve your relationships.

Loners who care only for themselves spit on the common good. (Proverbs 18:1). Message

HE WHO willfully separates and estranges himself [from God and man] seeks his own desire and pretext to break out against all wise and sound judgment. (Proverbs 18:1). AMPL

Have you ever had a moment where you worked out in your head all the things you wanted to say to a person, and when you finally get the opportunity it works out quite differently?

“The preparations of the heart belong to man, But the answer of the tongue is from the LORD.” (Proverbs 16:1) NKJV.

When it comes to relational hurt and offences, there is no way to improve or restore a relationship in isolation. “We need some space, to work it out” It is not going to happen! You cannot work it out in isolation, by definition, you are not together to work it out!

For our relationship with God to mature and become stronger, we need periods of isolation, solitude, and separation.  But not when it comes to our relationships.

Some people isolate themselves and begin to feel much better; they may even believe they have all the fruit of the spirit! But the fruit of the Spirit works best, when in stressful situations! You never know whether you have His patience and long-suffering unless you’re in situations that demand it.  The fruit of the spirit, is not the fruits of man. It is a supernatural ability to display godly character in the most challenging circumstances.

The drive to isolate is often motivated by fear, or feeling paralysed, powerless or ineffective. In times of isolation, we believe we will get perspective, and certainty about our commitment, love toward someone. The truth is this certainty comes through dialogue.

It is our ineffective communication that is more likely the biggest problem, and now we choose to communicate even less!  The only communication that works is where there is mutual empathy. When we feel and understand the other person, we gain understanding and compassion. You do not get empathy through isolation, silent treatment, and keeping to yourself.

No communication leads to presumption.

The other person does not know what you really are thinking, feeling or experiencing. So, in your absence, they build their presumptions and preconceived notion of the truth.  You can only fix miscommunication and error through engaging more.  Even fighting and arguing, as long as you keep on talking, explaining, until you reach empathy. You need to have a moment, to tell it as it is. Clear up, what you mean.

“When losing the argument, do not raise your voice, improve your argument.”

What we need is not isolation, we need to learn to communicate more efficiently. When the other person is not getting it, they are not getting it! Try to explain it differently, use a different example or metaphor.

“Time away” only works when our relationship is healthy, then the distance actually improves the longing and affection. But when we are angry, and there are unresolved issues not communicated, distance actually makes it worse!  Our hearts yearn to explain, make it right, asks forgiveness yet when we get the opportunity to talk over the phone or text, it comes out all wrong, and things get worse.

There is NO Biblical justification for you to isolate yourself.

An English doctor built an experimental room where one can get away from everyone. But his experiments showed that isolation produces misery instead of ecstasy. Dr. S. Smith’s quiet place was a 9’ x 9’ x 7½’ soundproof room suspended by nylon rope at the top of a large building. Each volunteer was equipped with padded fur gloves and heavy woolen socks to reduce the sensation of touch. Each was given translucent goggles over his eyes to eliminate patterned vision. Volunteers were observed through a one-way screen, but they could not see out. Meals were eaten inside the isolation box. After an hour or more, concentration was lost. Then came anxiety or feelings of panic. Many could not stand the aloneness for more than five hours. [1]

Social isolation is also commonly associated with people who commit suicide. Seeking isolation, when the best option is keep on engaging, is like someone who wants to get drunk, or high on drugs. You want to escape the painful reality. But it is the painful reality that offers growth, and possible change. When we continue to communicate until there is peace, and the issue is resolved, personal growth for both parties is immanent.

Sometimes we feel isolated because of something we have done, and people consciously or unconsciously have been averting us. Jesus wants to heal us, and restore us from periods of isolation. Like with the women who had an incurable illness and socio-religious isolation—she was a living “dead” person for 12 years. (Mark 5:25-34) She was willing to reach out and touch Jesus.  Reaching out to Jesus, is the only ‘safe’ thing to do.  We all have been let down, betrayed, hurt, by someone. But isolating oneself, is not the cure!  “Daughter, you took a risk of faith, and now you’re healed and whole. Live well, live blessed! Be healed of your plague.”

Some may feel they want to isolate, because they stood up for what is right, and now they are rejected, scoffed and ridiculed. “Better is open rebuke Than love that is concealed. Faithful are the wounds of a friend, But deceitful are the kisses of an enemy.” Proverbs 27:5-6 You have actually been a true friend. Thus keep on engaging, you have done nothing wrong!

Some may want to isolate because of offence. Someone really possible unintendedly, hurt your feelings. 3 Take heed to yourselves. “If your brother sins against you, rebuke him” (Luke 17:2–3) No reason for isolation either: “You need to dig in, and talk it out” This is the hardest thing to do, but guess if more people begin to speak to their offenders, without resentment and anger, but calmly we can begin to break the circle of transgressional sin.  Many offenders are hurting people, hurting others.

Choose your friends wisely.

Lastly: We would have prevented much pain in the first place, if we selected the right people to spend most of our time with.

According to Moran Cerf, a neuroscientist at Northwestern University who has been studying decision-making for over a decade, the surest way to maximize happiness has nothing to do with experiences, material goods, or personal philosophy.  It’s all about who you decide to spend time with. [2]

So, choose your friends and people you spend time with wisely!

The man of many friends [a friend of all the world] will prove himself a bad friend, but there is a friend who sticks closer than a brother.  (Proverbs 18:24)

He who walks with wise men will be wise, But the companion of fools will suffer harm. (Proverbs 13:20)

Do not be deceived: “Bad company corrupts good morals.” (1 Corinthians 15:33)

Do not be bound together with unbelievers; for what partnership have righteousness and lawlessness, or what fellowship has light with darkness? (2 Corinthians 6:14)

 

[1]  Tan, P. L. (1996). Encyclopedia of 7700 Illustrations: Signs of the Times (p. 753). Garland, TX: Bible Communications, Inc.

[2]  http://uk.businessinsider.com/neuroscientist-most-important-choice-in-life-2017-7

Categories
Blogs

❤Almal het ‘n storie!❤

❤Almal het ‘n storie!❤

Daar is genade stories, lekker lag stories, seerkry stories, liefhê stories en dan ook die lekkerste hartmense stories!

Ons almal se stories loop nie presies eenders nie, maar ons het almal stories,  stories van hartseer, van swaarkry, alleen wees en weer probeer!

Aarde tyd, nou tyd is tydelik, en wanneer jy trauma beleef voel die nou baie meer werklik as die later, as die ewig!

Daar is altyd dinge wat ons seermaak, bangmaak en aan ons siel wil vasklou! Dinge wat ons wil terughou, vashou, ons geloof in ons lieflike Here wil steel.

Op sulke af-been terughou dae hou ons vas aan die beste storie ooit, ons redder storie. ‘n Redder is gebore, Jesus Christus wat vir ons verlossing gebring het, ook in die nou, met Sy oë gerig op die ewig!

Soms het ons gedagtes ‘n wil van hul eie, maar o wee, ons moet dit vasvat, kortvat, sommer vinnig ook, anders maak hul sommer stories van hul eie op, sulke wanhoop weghol stories, stories sonder geloof, stories sonder ‘n redder!

My lewe kan nou getuig van ‘n nuwe lewe vol stories van onmoontlikhede wat moontlikhede geword het. En het die pad en lewe van Jesus Christus gekies. Nou skryf Hy die beste stories ooit, stories op my hart, ware stories van geloof, hoop en liefde, en die grootste storie is die liefde storie!

Hy gee mooi mense-stories, ware stories! Daar is aardse stories … hemelse stories, en ook daaglikse stories van Sy goedheid, ook in ons swaarkry!

Daar is ‘n storie oor jou lewe! ‘n Storie wat Hy in ink geskryf het, ‘n liefhê en genade storie, ‘n storie wat ewig is!  ‘n Mooi storie, ‘n harts-storie … Hy het ‘n plan … ‘n ewige plan, die beste liefhê storie!

Mag jy Sy liefde en genade in die storie van jou lewe ervaar, diep, en intens bewus wees van Hom, ook nou in die Christusfees, dis die fees van genade en dankbaarheid! Die beste storie ooit, ‘n Redder, ons Jesus Christus is gebore.

Categories
Sermons

Die geestelike dinamiek van ’n byeenkoms van die Liggaam v Christus

As gelowiges het ons ‘n unieke geestelike band wat ons saambind. “en in verbondenheid met Hom deel julle in Sy volheid. Hy is die hoof oor elke mag en gesag” (Col 2:10) Ons deel dus in Sy volheid!!! Wat ‘n wonderlike verklaring! Ons deel in die volheid van Christus, “die hoof oor elke mag en gesag”!

Ons aanbid ‘n onsigbare God, wat ‘n Gees is. (2 Cor 3:17) Ons is geesvervulde mense wat deur die Heilige Gees die vermoë ontvang het om bonatuurlike dinge te vermag volgens 1 Cor 12 & 14. Die NT gebruik telkens die woorde “vol”, “gevul” “gedoop” met die Heilige Gees, ‘n oorvloedsbegrip om aan te dui dat mense se lewe nou deur die Gees beheer word.

Jesus se lewe was vol bonatuurlike kragtige dade, as ons soos Hy wil wees, hoekom sien sommige gelowiges die bonatuurlike as onnodig, nie vir almal, en nie vir vandag nie?

Ek pleit nie vir vreemde manifestasies waar mense in ‘n staat van vervoering en wegrukking vreemde gedrag toon nie. Alhoewel sekere geestelike ervarings en ontmoetings nie altyd verduidelik kan word nie.  Paulus sien ‘n lig en val op die grond. Acts 9:4 Tydens die uitstorting vd Heilige Gees, beskou die toeskouers hulle as vol soetwyn. Acts 2:13 Die dinge van die gees maak nie sin vir die natuurlike mens nie. “dit is dwaasheid vir hom” 1 Kor 2:14

Die punt is: Ons byeenkomste moet inherent ‘n geestelike dinamiek en karakter hê, waar die oorsprong van wat gebeur nie vooraf bepaal, voorberei, en geoefen kan word nie.

Die teksvers in 1 Cor. 14:26 is die enigste vers in die Nuwe Testament wat ’n uitleg gee van die wyse waarop die program van ’n groep Nuwe-Testamentiese gelowiges se byeenkoms verloop het.

Hoe moet dit dan wees, broers? Elke keer as julle bymekaarkom, het elkeen gewoonlik ’n bydrae om te lewer: ’n psalm, ’n onderwysing, ’n openbaring, ’n ongewone taal of klank, ’n uitleg daarvan. Sorg dan dat alles tot opbou van die gemeente verloop  (1 Cor. 14:26 – NAV).

Let op hoe elke lid vir die byeenkoms moet voorberei: “. . . het elkeen gewoonlik ’n bydrae om te lewer”. ELKEEN HET. Dit beteken dat die vergaderings redelik lank geduur het: “. . . as julle saamkom om nagmaal te vier, wag vir mekaar” (1 Cor. 11:33); daar is getuig en gebid (1 Tim. 2:1, 8); daar is vir siekes gebid (Jam 5:13-16); daar is teenoor mekaar belydenisse gedoen (1 Cor. 11:27-31). Dis baie duidelik; Christenskap in die Nuwe Testament is nie ’n toeskouer-geleentheid nie. Almal neem deel.

Die Engelse woord, “church”, kom van die Latynse woord wat “sirkel” beteken. Ons woord, “sirkus” is afgelei van die woord “sirkel”, ”drie ringe”, soos in “drieringsirkus”. Dalk het hulle aan die begin wanneer hulle vergader het in ’n kring gesit. Soos by ’n ronde tafel. En so het die woord “kerk” ontstaan. Dis heel moontlik, dat die gebruik van die woord sy ontstaan het omdat die eerste kerk se byeenkomste nie in formele geboue of tempels gehou is nie, maar in woonhuise (Hand. 2:46). Dit is so dat by groter byeenkomste raak dit onmoontlik om vir elke lid ’n spreekbeurt te gee, maar tydens byeenkomste in woonhuise behoort een persoon nie die bespreking oorneem nie, maar dit net lei en fasiliteer sodat elkeen ’n kans kry om deel te neem. Dit is wel waar dat in die geval die aantal mense minder as 20 tot 30 mense moet wees. Maar dit is net waar wanneer elkeen ‘n spreekbeurt soek. Ons kan egter baie duidelik aflei uit die bogenoemde skrifte dat gebed, belydenis, bid vir siekes, ‘n groepaktiwiteit was. Vandag in die meeste Westerse kerkprogramme is die liturgie gebou rondom die kansel en die verhoog.

ψαλμός psalmós: ’n Lied: die lied is met musiekbegeleiding gesing. Die jongste betekenis is in die Septuagint aanvaar. Dit verwys na alle waarskynlikheid na die psalms in Efesiërs 5:19 en Kolossense 3:16.  Sien die verskeidenheid met betrekking tot die oorsprong van hierdie liedjies. Psalms – bekende deuntjies en liedjies, Gesange – gewyde, poëtiese toewyding liede, Geestelike liede – waar die woorde vanuit die gees kom sien (1 Cor 14:15) en “making melody in your heart” Waar die deuntjie ook vanuit die hart kom, dus spontaan, en impromptu.

διδαχή didachḗ: Om te onderrig. In ’n praktiese sin beteken dit die handeling van onderwys gee, onderrig, les gee (Mark. 4:2; 1 Kor. 14:6, 26; 2 Tim. 4:2). Heb. 5:11-6:2. Soek ’n “gesonde leerstelling”: 1 Tim. 4:6; 2 Tim. 4:3; Tit. 1:9; 2:1 (vgl 1 Tim. 6:3; 2 Tim. 1:13). Die skrifgeleerdes en fariseërs was kenners en studente van die Woord, maar het ongelukkig geval in die leringe en tradisies van die mens. (Mat 15:1-9) Die woord van God, is soos swem, jy leer nie om te swem op die grond, en in boeke nie. Jy leer om te swem, deur in die water te klim, en die instrukteur na te volg.  Lering is dus nie die oordra van kennis nie, maar om mense te inspireer om te hoor en te doen! Dit gebeur net, as die leraar self ook meedoen.

γλῶσσα glṓssa: Kwalitatief nuut; om nuwe tale te praat wat hulle voorheen nie geken het nie; dit beteken hulle het in tale gepraat wat nie hul moedertaal was nie (Mark. 16:17; Hand. 2:4; 10:46; 19:6; 1 Kor. 12:30; 14:2, 4-6, 13, 18, 23, 27, 39). Dit is betekenisvol dat talespraak en die uitleg daarvan as een van die hoofgebeure by ’n samekoms van Nuwe-Testamentiese gelowiges beskou is. Asof dit daardeur beklemtoon word. Dus, as jy wil deelneem, word gevul met die Heilige Gees deur in tale te praat (1 Kor. 14).

ἀποκάλυψις apokálupsis: om te onthul. Openbaar, blootlê, aan die lig bring, bekend maak. Die openbaring van geheimenisse verwys na Goddelike doelwitte en leerstellings wat voorheen onbekend en bedek was (Rom. 16:25; 1 Kor. 14:6, 26). Openbarings van God die Vader of Christus (2 Kor. 12:1, 7; Gal. 1:12; 2:2; Ef. 3:3). In Ef. 1:17 beteken “die Gees van . . . openbaring”  ’n gees wat die diep geheimenisse van God kan deurgrond en bekend maak. Openbaring is wesenlik vir ons om te weet wat en hoe ons iets moet doen. Mense kan net dit doen wat hulle werklik verstaan.

ἑρμηνεία hermēneía: om te interpreteer. Interpretasie, verduideliking (1 Kor. 14:26); dis ’n metoniem vir die vermoë om te interpreteer, as ’n charisma (1 Kor. 12:10), ’n geskenk. Alhoewel die woord “interpreteer” in hierdie geval spesifiek verwys na die uitleg van tale, is ek van mening dat die meeste van die aktiwiteite ’n vorm van interpretasie is. Die woord “hermeneutiek” word gebruik deur teoloë wat die wetenskap van Bybel-interpretasie beoefen. Visioene, drome en geestelike ervarings moet geïnterpreteer en beoordeel word (1 Kor. 14:29).

Alle dinge is uiteraard geestelik; gebede aan God wat ’n onsigbare Gees is (Joh. 4:24); ons eenheid en band as gelowiges (1 Kor. 12:26); geestelike oorlogvoering (Ef. 6:12). Dit is waarom ’n persoon wat optree vanuit ’n godsdienstige oogpunt, stelle reëls en liturgieë, nie kan funksioneer in ’n Nuwe-Testamentiese kerk wat uit Geesgevulde gelowiges bestaan nie. Dit is twee totaal verskillende bedryfstelsels.

Die belangrikste punt wat mens egter moet onthou, is: dit beteken nie net almal kry ‘n spreekbeurt nie! Dan kan dit ‘n baie lang uitgerekte vervelige byeenkoms word.

Die klem is dit wat die Gees wil!!

“Want waar twee of drie in my Naam vergader, daar is Ek in hulle midde” (Matt. 18:20). Paulus het selfs gesê hy is in die gees teenwoordig, al is hy liggaamlik afwesig (1 Kor. 5:3-4). Dit dui op ’n onsigbare draad, band, verbondenheid, naatlose kleed met die Gees van Christus soos dit in Sy Liggaam met Hom as Hoof  onthul word (Ef. 1:22). Die eenvoudigste manier is om die draad van die byeenkoms op te tel, met die vloei te verbind, na mekaar te luister en te resoneer, te harmoniseer. As die boodskap wat jy voorberei het nie pas nie, los dit – dis nie vir nou nie.  Luister fyn, en maak jouself leeg, sodat die Gees jou kan inspireer met die wat Hy wil sê.

Stel jou in op die Gees van die byeenkoms. Van die eerste lied af skandeer die aanbiddings-leier die gees, die voordansers resoneer met hul liggame dit wat gesing word en terwyl ons almal as liggaam daarop inskakel, ervaar ons ’n oop, hemelse openbaring en geestelike insig. Dan, wanneer ons dit wat ons sien en ervaar bekend maak, word die visioene duideliker en verstaanbaar. Hierdie godspraak te midde van Sy kinders was God se oorspronklike plan, om tussen Sy mense te wees. (Heb 12:18-24). Hy wou op die Sionsberg sy volk ontmoet, en self met hulle praat maar hulle was te bang.  Maar ons het gekom, by die Heilige Berg, ‘n geestelike byeenkoms, waar God deur ons almal praat, nie net deur een mens nie.